Al een aantal jaren ben ik gefascineerd door het fenomeen ‘’microadventure’’. Ik gebruik liever de Engelse term dan de Nederlandse vertaling ‘’microavontuur’’ omdat die laatste, wat mij betreft, gevoelsmatig niet helemaal de lading dekt.
De filosofie van een microadventure is dat als je tussen 09.00-17.00 werkt, je tussen 17.00 en 09.00 uur alle tijd hebt voor avontuur. En als je dit avontuur zoekt in een buitengebied rondom je woon of werkplaats dan is het concept pas echt compleet. Volgens de liefhebbers van een microadventure hoef je helemaal niet ver weg te zijn om een beetje avontuur in je leven te brengen. Een bosrijke omgeving, slapen onder de sterrenhemel en buiten koken zijn voldoende ingrediënten om even los te komen van je dagelijkse ritme.
Zo simpel als een microadventure is, zo lang duurde het voordat ik het zelf een keer ging toepassen. Vreemd genoeg zijn er vaak toch allerlei redenen waarom je ’s avonds in je eigen bed slaapt in plaats van op een matje in een bos vlakbij.
Twee weken terug bracht ik in Friedrichshafen (Duitsland) een bezoek aan een van de grootste OutDoor beurzen die Europa rijk is. Eén van de dingen waar ik me als bezoeker voor kon inschrijven was een microadventure. Het was de bedoeling om zonder tent en vlak in de buurt van het beursgebouw een nachtje met een kleine groep in een bos door te brengen. Als je wilde mocht je een eigen hangmat meenemen. Bij het woord hangmat was ik verkocht. Al lang staat het op mijn bucket list om daar een keer in te slapen maar om de een of andere reden komt dat er thuis niet van. Ik schreef me in en was dolblij toen ik een paar dagen later hoorde dat ik mee mocht.
Ik nam een superlichte hangmat mee van Sea to Summit. Omdat ik niet zo hou van insecten in mijn slaapzak, nam ik ook het bijpassende bugnet mee. Een slaapzak, klein hoofdlampje en een ponchotarp (een poncho die je zowel als poncho maar ook als tarp kan gebruiken) pakte ik ook in voor het geval het ging regenen. Ik nam me voor het hele gebeuren te filmen met mijn telefoon. Dus de nodige kabels en een goede powerpack gingen ook mee.
Ik was super goed voorbereid, had van alles ingepakt maar op het laatste moment liep het helemaal mis. Al reeds bij vertrek vanaf het beurs gebouw richting het bos bleek mijn powerpack leeg te zijn in plaats van volledig opgeladen en mijn telefoon half vol. Alsof dat nog niet genoeg was kwam ik er in het bos achter dat ik mijn slaapzak was vergeten. Dat was best een prestatie aangezien ik dat ding de hele dag op de beurs met me mee had gedragen. Op het laatste moment heb ik mijn laptop tas in het beursgebouw verwisseld voor mijn rugzak met meer avontuurlijke spullen en daar was blijkbaar iets misgegaan. Daar stond ik dan. Mijn eerste microadventure; geen slaapzak en weinig stroom op zak…..
Gelukkig zette ik snel de knop om en bedacht me dat hierdoor het avontuur eigenlijk nog veel groter zou worden. Een half volle telefoon betekende ook dat ik gedoseerd moest filmen waardoor ik in één klap veel gezelliger was in de groep en meer kon ontspannen.
Wat heb ik genoten van dit microadventure! Heerlijk eten bij kampvuur, sterren kijken en slapen in mijn hangmat. De koffie in de ochtend met uitzicht op de opkomende zon maakte het avontuur compleet.
Alhoewel het ‘s nachts ongeveer 16 graden was, heb ik het zonder slaapzak toch flink koud gehad. Rond 03.00 uur werd ik verkleumd wakker. Ik wikkelde mezelf nog iets beter in de tarpponcho en deed mijn reserve paar wollen sokken om mijn handen. Dat laatste had ik opgepikt bij de workshop ‘’Voorbereiding lange afstandswandeling’’ die Wageninger Jan Gerritsen een week ervoor in mijn winkel had gegeven. Het werkte, mijn handen werden weer warm (dank voor de tip Jan!). Uiteindelijk viel ik weer in slaap en beleefde zo een min of meer comfortabele nacht die ik voor geen goud had willen missen!
Kijk hier naar het compilatie filmpje van dit microadventure.