Gisteren had ik een bijzondere ontmoeting in mijn winkel. Een man van een jaar of 70 kwam binnen en vroeg of hij de poster mocht kopen die in de etalage hangt. ”Bedoelt u de poster met dat gedicht erop?” vroeg ik hem. Hij vertelde dat dit het perfecte cadeau zou zijn voor zijn zoon en schoondochter en dat hij het die avond wilde geven. Ik liep met hem naar buiten en liet door de etalageruit de oneffenheden op de poster zien. De poster is niet geheel streeploos gedrukt en los van het feit dat ik de poster eigenlijk niet kwijt wilde, ziet dat er als cadeau ook niet zo mooi uit. Ik vertelde hem dat ik wel het digitale bestand van deze poster heb omdat ik hem zelf heb gemaakt. ”Sterker nog”, zei ik, ”ik sta op die foto en het gedicht is mijn tekst”. Heel even overwoog ik hem het verhaal achter Waarikvanhout te vertellen, mijn website waar ik gedichten op publiceer, tot ik mij realiseerde dat dat niet is waar hij voor kwam.
Ik adviseerde hem om het bestand op een USB-stick te zetten en naar de fotowinkel hier om de hoek te gaan om hem perfect te laten afdrukken. De man keek mij verwonderd aan. Ik zag hem denken: ”USB-stick?” ”Als ik u nou extra betaal wilt u dat dan voor mij regelen?”, zei de man. Ik kijk rond in mijn winkel en zag een aantal klanten rondkijken. Gelukkig was er een collega die die dag ook werkte dus had ik heel even tijd.
Ik belde fotowinkel Leenarts op en legde de eigenaar de wens van mijn klant uit. Ik laat vaker posters en foto’s afdrukken bij dit bedrijf en ze kunnen dat heel snel. Terwijl we belden, mailde ik de foto naar de eigenaar toe. Ik hing op en zei tegen de man: ”Over 15 minuten kunt u de poster ophalen in de fotowinkel. Zeg maar dat u van Bas Buitensport komt.” Weer wilde de man mij betalen, maar ik legde hem uit dat ik er geen geld voor wilde en dat ik het al een hele eer vind dat hij mijn poster überhaupt gelezen had.
Een half uurtje later kwam hij terug. Het gedicht prachtig ingelijst en met een stralende lach. ”Ik wist niet wat ik voor mijn zoon moest kopen en mijn vrouw zei: Haal maar wat”. Deze man kwam thuis met een ingelijst gedicht met als titel ”neem je tijd”.
Heerlijk als je tijdens je werk even de tijd kunt nemen om iemand een plezier te doen! Dat zijn voor mij de momenten die er toe doen 🙂
Wauw wat mooi!
Dank je Marike!