Kaasplankje voor twee

Regelmatig zeggen mensen: ‘wat ben je toch druk met al je activiteiten!’ Dat klopt, ik ben druk met mijn winkel, mijn functie als centrummanager van Wageningen, mijn magazine en vele andere side projecten die ik oppak. Die drukte vind ik heerlijk maar achter de schermen zorg ik wel degelijk voor voldoende ontspanning.

Als ik wil ontspannen ga ik naar het bos of naar de sauna. Het bos is lekker toegankelijk en na een uurtje wandelen ben ik opgeladen. Soms heb ik echter behoefte aan meer en dan plan ik een saunabezoek in.

Ik dompel mij dan een hele dag onder in de warmte en rust van de sauna. Het valt me op dat er weinig mensen alleen naar de sauna gaan. Terwijl de sauna bij uitstek een plek is waar dat perfect kan. Immers in alle cabines wordt kletsen helemaal niet op prijs gesteld. In het restaurant geniet ik van mijn e-reader en eerlijk gezegd vind ik het heerlijk dat ik de hele dag tegen niemand anders praat dan tegen de medewerkers van het restaurant.

Zo’n dagje plan ik in wanneer ik zeker weet dat er niemand op mij zit te wachten. Dat mijn winkel dicht is en ik ook geen andere taken heb. Ik geef mijzelf de ruimte dat ik zo lang mag blijven als ik wil. ik start in de ochtend en kom er pas uit als ik denk dat het klaar is. Laatst stond op mijn bonnetje: tijd binnen: 555 minuten. Ik heb van iedere minuut genoten!

De sauna waar ik meestal heen ga is klein en gemakkelijk met het openbaar vervoer te bereiken. Dat vind ik prettig want dan hoef ik na een dagje sloom zijn geen auto te rijden. Ik ga soms wel eens naar een groter sauna complex maar als ik mezelf dan zie klungelen met een plattegrond verlang ik al snel naar een kleinere sauna waar ik alles met mijn ogen dicht kan vinden.

Een ding waar ik aan moest wennen is de klantvriendelijkheid van deze kleinere sauna. Op een van mijn bezoekjes besloot ik een kaasplankje te bestellen. Op de kaart stond alleen een kaasplankje voor twee personen. Ik vroeg aan de eigenaar die toevallig het terras bediende (en mij zeker herkent van al mijn eerdere bezoeken) of ik het kaasplankje ook in een eenpersoons variant kon bestellen.

In mijn hoofd was dit al helemaal geregeld en ik verheugde mij enorm op het uitserveren van het plankje. Hij kijkt mij aan en zegt: ‘nee, daar beginnen we niet aan’. Ik was verbijsterd. Ik zat heerlijk te relaxen en te genieten in zijn saunacomplex en hij is niet bereid om het kaasplankje door tweeën te delen?

Razendsnel herpakte ik mijzelf en zei: ‘doe dan maar die voor twee personen!’ Ik had inmiddels zo veel zin in een kaasplankje dat ik deze anticlimax niet mijn ultieme relaxdag wilde laten verpesten. Gelukkig ben ik dol op kaas, en twee wijntjes verder was het plankje helemaal leeg.

Inmiddels is het een soort ritueel geworden. Bij het inplannen van mijn dagje sauna kan ik mij al verheugen op mijn kaasplankje voor twee. Laatst zat er een stel naast mij rondom de openhaard in het restaurant. Mijn plankje werd bezorgd en de man kijkt mij verbaasd aan: ’succes daarmee!’ Ik lachte vriendelijk: ’komt goed hoor!’

Het kaasplankje heeft mij twee belangrijke lessen geleerd. Ten eerste: pas jezelf aan als je de omstandigheden niet kan veranderen, laat jouw plezier niet bederven door kleine details. Eet desnoods kaas voor twee. Ten tweede: zorg dat je in jouw bedrijf alle ’kaasplankjes voor twee’ hebt geëlimineerd. Ik heb mij plechtig voorgenomen mijn klanten ruimte te geven voor aanpassingen naar wens.

Er komt vast een dag dat deze beste man inziet dat het nogal apart is een kaasplankje alleen voor twee personen aan te bieden. Ik als klant ben er inmiddels echter zo aan gehecht dat ik niet zeker weet of ik een wijziging zonder meer zal omarmen… 🙂

Plaats een reactie