Micro avonturen; naast dat ze praktisch heel goed zijn in te plannen in een drukke agenda is het zo nu en dan ook heerlijk om eens uit je comfort zone te stappen. Ik weet niet of het een trend is maar ik kom deze term steeds vaker tegen. Een micro avontuur is, zoals de naam al doet vermoeden, een klein avontuur maar dan op relatief korte afstand van je normale woon/werk omgeving. Een tripje buitenshuis in de natuur dat gemakkelijk is in te passen in je normale agenda zonder dat je daar gelijk vrije dagen voor hoeft op te nemen. Het tijdschrift Oppad had vorig jaar een leuke rapportage serie over micro avonturen waarvan ik dit artikel over een trailrun bivak op de Veluwe een hele inspirerende vond. Ik vind het een ontdekking en voor mij wordt 2015 het jaar van de micro avonturen. Ik heb er nog heel wat op mijn bucketlist staan maar 1 heb ik afgelopen weekend afgevinkt: de mudrace!
Ik volg al geruime tijd een bootcamp training waarbij we elke week lekker buiten sporten. Op een gegeven moment kwam de mudrace ter sprake. Veel waren gelijk enthousiast en het idee werd geboren om ons met z’n allen in te schrijven. Ik hield op dat moment helemaal niet van modder maar wilde me niet laten kennen dus gaf me ook op. Naarmate de datum dichter bij kwam werd ik nerveus. Wat bezielde mij om voor de lol in de modder te gaan liggen? Ik bekeek het parcours en het filmpje van een vorige editie. Modder all over the place……. Afgelopen weekend was het zover en er zat niets anders op: knop om en gaan. ”Zie het als een micro avontuur”; sprak ik mezelf bemoedigend toe.
Het parcours was redelijk eenvoudig. Klim en klauter oefeningen werden afgewisseld met stukken hardlopen, slootjes en natuurlijk modder. Veel modder! En laat dat nou het leukste zijn van die hele mudrace. Ik had het nooit gedacht maar na een paar meter waden door een sloot met modder was ik om. Er kwam iets kinderlijks in me naar boven en ik genoot intens van de route door die sloot daar op het boeren platteland. Het tijgeren plat op mijn buik door de slikkerige modder bij een wildvreemde boerderij maakte de mudrace tot een evenement om nooit meer te vergeten. Wat was het heerlijk om uiteindelijk helemaal doorweekt de finish te bereiken.
Later thuis zag ik een foto die gemaakt was in een onbewaakt ogenblik. Glimlachend van oor tot oor, zo blij als een kind. Hoezo hou ik niet van modder?
