Vroeger toen ik jong was speelde ik vaak ‘winkeltje’. Ik maakte zelf sieraden en die probeerde ik dan te verkopen in winkels. Ik ging van deur tot deur en was helemaal blij toen er één winkel in Wageningen was die mijn oorbellen en kettingen wilde verkopen. In consignatie uiteraard. Ik kreeg pas geld wanneer er een item verkocht werd. Zoals het een goede ondernemer betaamt hield ik een heus kasboek bij. Hierin noteerde ik de uitgaven zoals de materialen en ook de inkomsten uit verkoop. Nu ik dit schrijf besef ik me dat ik nooit de BTW heb afgedragen…….maar dat even terzijde.
Veel heb ik er ook niet mee verdiend want de uitgaven aan nieuwe materialen waren soms hoger dan de inkomsten maar ik ervoer wel een groot gevoel van trots als ik iemand met mijn sieraden zag lopen. Daar werd ook de bodem gelegd van mijn ondernemers drive. Nu ben ik 37 en ik vind winkeltje spelen nog steeds hartstikke leuk. In een heel jaar zijn er misschien maar drie dagen dat ik geen zin heb om in mijn winkel te werken. Het ziekteverzuim is dan ook niet hoog in mijn organisatie!
Als zelfstandig ondernemer onderneem je vanzelfsprekend veel zelfstandig. Lees: alleen. Nou kan ik het gelukkig heel goed met mezelf vinden maar er zijn momenten dat ik een zakelijke gesprekspartner mis. Natuurlijk heb ik fijn personeel/vrienden/familie waar ik mee kan brainstormen. Ook krijg ik hele waardevolle tips van klanten. Maar het echte overzicht, de grote lijnen dat moet ik toch echt helemaal alleen doen. En dat vind ik soms moeilijk. Gelukkig is er dan zoiets als hardlopen. Hardlopen is voor mij wat men op kantoor ‘vergaderen’ noemt. Ik noem het Vergader-Run.
Na mijn werkdag in de winkel heb ik thuis ook de nodige taken te verrichtten. Als rond half negen het aanrecht leeg is en de kids slapen is het tijd voor mijn Vergader-Run. Buiten is het donker en koud en dat is in eerste instantie niet heel aantrekkelijk. Maar ik trek een dikke hardloopbroek aan en twee laagjes Icebreaker kleding. Ik ren mezelf binnen no time warm. Op mijn telefoon heb ik een fijne Spotify playlist en zo begint mijn hoofd langzaam leeg te worden.
En dan na zo’n twintig minuten begint de Vergader-Run pas echt lekker op gang te komen. Ik krijg ideeën, ik zie ineens oplossingen waar ik eerder helemaal niet aan heb gedacht. Een idee zoals de verkoop van tweedehands buitensport artikelen op de Secondhand Sunday (eerste editie in 2013 en tweede editie komt in 2014) is bijvoorbeeld ontstaan tijdens zo’n run. Na 35 minuten kom ik dan voldaan en vol goeie ideeën thuis.
Naast de mogelijkheid tot een Vergader-Run zijn er als ondernemer uiteraard nog meer mogelijkheden om te sparren. Zo is er stichting Ondernemersklankbord waar je als ondernemer onafhankelijk advies kunt aanvragen. Tegen een kleine vergoeding kun je talloze gesprekken voeren met oud-ondernemers die veel kennis in huis hebben. Ik heb zelf ook gebruik gemaakt van het Ondernemersklankbord en vind het een fijne manier van sparren.
Daarnaast heb je nog collega ondernemers en vertegenwoordigers van bedrijven waar ik mee samenwerk. Fijne gesprekspartners mits je de juiste uitkiest. Gelukkig heb ik in de loop der jaren een soort voelsprieten ontwikkeld die alarm slaan als de persoon in kwestie niet zo betrouwbaar is als hij of zij doet voorkomen. Uiteraard gaat het wel eens mis maar al doende leert men. Wel is het zo dat niet elke ondernemer graag info over zijn of haar bedrijf deelt dus het aanbod qua sparringspartners is wat beperkt. Maar met een stuk of 3 in je netwerk zijn het hele waardevolle contacten.
En dan zijn er nog een aantal open-coffee bijeenkomsten waar je als ondernemer, de naam zegt het al, kan koffie drinken met andere ondernemers. Nadeel voor mij is dat deze bijeenkomsten veelal overdag plaatsvinden en dat zijn juist de tijden dat mijn klanten niet graag voor een gesloten deur staan. Misschien is het een idee om een open-coffee te houden in de avonduren. Ik noteer dit als agendapunt voor mijn eerst volgende Vergader-Run!